Ministrant jest POMOCNIKIEM przy sprawowaniu Mszy świętej i podczas innych nabożeństw liturgicznych. Nazwa pochodzi od „ministrare” znaczy „służyć”. Służymy Bogu, kiedy przyczyniamy się do tego, aby liturgia była piękna. Ministrant usługuje księdzu, gdy przygotowany jest ołtarz i dary ofiarne potrzebne do ofiary Mszy świętej. Pomaga również po zakończeniu Mszy świętej.
Ministrant jest tym, który NIESIE ZNAKI. Ministrant niesie pewne określone przedmioty, które dla liturgii są niezbędne i dla liturgii mają szczególnie ważne znaczenie. Te znaki mają ludziom wierzącym coś przedstawiać i wskazywać na inną rzeczywistość.
Ministrant powinien sam BYĆ ZNAKIEM. Ministrant przez służenie wskazuje, że każde nabożeństwo liturgiczne sprawowanie w kościele, jest nie tylko sprawą kapłana, lecz sprawą całej parafii i wszystkich wiernych!
Ministrant przez swoje służenie pokazuje, że „uczestniczyć w liturgii” nie znaczy tak jak w kinie, albo przed telewizorem tylko słuchać czy oglądać! „Uczestniczyć w liturgii” to znaczy także współdziałać i współtworzyć ją, czynnie się w niej angażując!
Karta Zasad Ministranta
- Ministrant kocha Boga i dla Jego chwały wzorowo spełnia swoje obowiązki.
- Ministrant służy Chrystusowi w braciach.
- Ministrant rozwija w sobie życie Boże.
- Ministrant pracuje nad swoim charakterem i czuwa nad czystością duszy.
- Ministrant poznaje liturgię, szanuje liturgię i żyje nią.
- Ministrant modli się za Kościół, za Ojczyznę i służy jej rzetelną pracą.
- Ministrant jest dobrym synem i bratem.
- Ministrant swoją chrześcijańską postawą wnosi wszędzie prawdziwą radość.
- Ministrant przez swoją pilność i sumienność staje się przykładem dla innych.
- Ministrant podobnie jak kapłan, stara się być niejako „drugim Chrystusem”.